Büyülü Orman

Büyülü Orman

Büyülü Orman’a ne olucak?

Duyduk duymadık demeyin ey ahali, arazimiz sınırları içindeki büyülü orman yerle yeksan edilmek isteniyor 😂

Son zamanlar konumuz, yine yeniden kepçe ayarlamak. Temel amacımız bahçeyi telle çevirmek, gelmişken de ufak tefek işlerimizi yaptırmak. Ne yazık ki kepçe operatörleri iş konusuna çok seçiçiler 🙃. Çünkü neydi? ‘kepçe ne kadar çalırsa o arazi o kadar değerlenir’di, ‘al + düzlet + çevir’di, ‘bir temizleyip, ay gibi ortaya çıkaralım’dı.

Hasan biraz daha düzenlenmesinden yana, eminim duvar örülmesinde kullanılsın diye kayalara da gözü kayıyor. Ben niyeyse biraz romantiğim bu konuda, ne kadar düzenlersek o kadar zarar veriyorum, çirkinleştirip renksizleştiriyorum gibi geliyor. Ama kepçecilerle ve Hasan’la yaptığım meetinglerde (beyazyakalıca) isteklerimden şüpheye düştüm, tuhaf mıydı isteklerim?

-ama o kaya kalsın

-ben seviyorum o çalıları, arılar da çok seviyor

-evet tamam bir işimize yaramıyor ama kuşlar geliyor, hem gölgesi var

-‘ormana dönmüş, yılan olur’ dedi ama güzel orası kalsın

Belki çok mızmız bir müşteriyimdir öbür taraftan bakınca bilemiyorum ama kendi bahçemi de istediğim gibi yaptırabilmem lâzım. 

Neyse nihayet bugün biriyle anlaştık, yarın sabah iş başı yapacak kepçeci. Normalde buna da inanmam (çünkü çoook yaşadım bu gelicem, dönücem muhabbetlerini) ama kepçeyi getirdi bıraktı bahçeye. O yüzden inancım tam, üstelik hak de veriyorum, haklı kepçeci kardeşlerim. Herkes sevdiği işi yapsın! Bu mantıkla bize gelen arkadaş tatlı, bizim daha rahat çalışabileceğimiz biri. Hadi gazamız mübarek olsun. Köyümüzün ruhları, ulu dolunay koru bizi 😄. Böyle muhabetler de hiç bitmiyor, her an aklıbaşında sandığımız birinin mistik güçlerin kontrolüne girdiğini anlıyoruz. 😆

Hadi kepçeci kardeş, sana güveniyorum. Hem o kayayı, ağacı, çalıyı seven bir ben değilim ki. Bir sürü canlı var, üstelik ben onları dikizlemeye bayılıyorum ❤. Büyülü ormanın masal kahramanları; siyah dağ kelerleri kayalarına çıkıp güneşlenmeyi seviyor, ağaçkakanlar ağaçları, yavaş ama gürültülü ilerleyen kamplumbağa çalılıklarda vakit geçirmeyi tercih ediyor. Nadiren kendini gösteren sincap ise çok seri, o güzel kuyruğunu sallayarak bazen ağaca bazen çalıya doğru gözden kayboluyor. Ne büyük zevk bahçedeki canlılığı izlemek.

Büyülü Orman

Bu curcunada bir konu da, evin yanındaki mini büyülü orman 🧙‍♂️. 

Biz ve kepçeçi tabiriyle orman olan, ama aslı; sık birkaç ağaç ve onların ayrılmaz parçası sarmaşıklar. Ben yarattığı atmosfere bayılıyorum, vazgeçmek istemiyorum oradan. Hasan biraz kararsız, ama içine gir dünyayı unut o kadar güzel bir yer. Peki akıbeti ne olacak? Dış güçler büyülü ormanımızı yerle bir etmek istiyorlar. Peki ben yedirir miyim size! 

Üstü sarmaşık kaplı, yerlerse yaprak, hele bir de tam oturmalık bir kaya var ki içinde, kalbimi 12’den vuruyor. Bana çocukluğumun geçtiği fakülte lojmanlarının defneliğini hatırlattı, gözümden birkaç fotoğraf geçti. İçimde küçük bir çocukkenki huzur, gözüm çoban ekmeği aradı, babam da yanımda olsa şu kayada biraz sohbet etsek dedim. 

Yani oradan vazgeçmek lafügüzaf; geçen gün tamam dedim içinde yürümek çok zor, yüreyebileceğimiz koridorlar açalım. Aaaaa benim çoşkulu kocam kaşla göz arasında yine pek bir çalışmış. Gönlümden geçenden biraz daha ferahlamış ortam 😆. Önümüz bahar, sarmaşıklar kapatır o boşluğu, daha da sağlıklı olurlar diye avutuyorum kendimi.

Büyülü ormanda geçireceğimiz nice çocukluk yolculuğuna ❤.