Eveeeeet Antalya sıcak yüzünü bize gösterdi, hiç gelmez sandığım o kavurucu sıcaklar geldi. Hoş bana kalsa biraz daha dayanabilirdim belki ama Hasan yeter deyince biz de soluklanmaya ve tabi yazı geçirmeye Beycik’e geldik. Antalyanın o muhteşem yazı Haziranda başlıyormuş 😌, biz de eşyalarımızı yüklenip geldik köyümüze. Eşya dediğim de balkonda bir süredir özenle yetiştirdiğim bitkilerim. Kavurucu sıcaklardan hem kendimizi hem de onları kurtardık ve geldik. İlk geldiğimizde burası sürekli yağmurluydu ama artık sıcak hava yaylayı da buldu.
Bu Beycikteki 3. yazımız ama ilk defa Antalyada da bir evimiz var ve bu çok keyifliymiş. Bazen insan kalabalık da istiyor, bir tiyatroya gitmek, bir kahve içmek, alışveriş yapmak. Ya da sadece daha konforlu bir evde kalmak 😆 Arada bir fırsat yaratıp şehire gidiyoruz, özlemiş de olduğumuz için kıymetini biliyor, keyfini çıkarıyoruz. Sonra köyümüze dönünce ohhhhh diyor uzun uzun manzarasına bakıyorum. İkisi de güzel ve bu sene ikisinin de güzelliklerini değerlendirmek lazım 😉
Yaz aylarında da bir başka oluyor Antalya, önce bir süslendi hazırlandı turistlere; sonra ısındı ve kalabalıklaştı. Bu aralar her gittiğimizde şaşırıyoruz sanki ayrı bir şehire gelmişiz gibi hissettiriyor.
Sonuçta bu Antalya & Beycik yaşamını sevdim ve tavsiye ederim. Bizim gibi evden çalışıyorsanız pek güzel bir ikili. Geçen sene bir gayrimenkul almak ve orada yaşama planlarımız vardı. Epey bir araştırdık; Döşemealtından Belene kadar epey bir gezdik, düşündük taşındık ve sonunda hem şehir hem köy bağımızın olmasına karar verdik. Ki iyiki öyle karar vermişiz. Yerleşme planını da ertelemiş ve kirada yaşamaya devam etmiştik. Gerçi Nisan ayında geçen sene baktığımız ve aklımızdan atamadığımız, hatta artık benimsediğimiz araziyi satın aldık 😍. Tamamen yerleşmeyi düşünmüyoruz şimdilik; sizden saklamıyım aklımdan geçeni, ben ekip biçmek ve yazlarımı da orada geçirmek istiyorum. Çünkü çok huzurlu bir yer, pek yerleşim de yok; yani ne insan ne de inşaat sesi olucak. Ama Hasan Beycikten vazgeçmeye pek yanaşmıyor, çünkü burası kalabalık ve arkadaşlarımız var. Bakalım sonunda kimin dediği olacak. Gerçi benimki için önce arazinin yaşanılabilir bir hale gelmesi lazım ama kısmet; seneye oradan sesleniyor olabilirim. 🤗
Beycik’te neler oluyor
Neyse efendim biz bir süredir köydeyiz, hayat nasıl gidiyor burada. En önemli değişiklik sanırım dünya tatlısı kedimizin bizi bulması oldu. Geçen sene 2 günlüğüne Antalyaya gittiğimizde, o da gitmiş bir daha da gelmemişti. Sonradan köyden bir arkadaşımızın yanına gittiğini öğrendik, alıp şehire götürmeyi düşündük ama doğasından koparıp apartman dairesine götürmek de pek içimize sinmemişti. Neyse ki tatliş bize yine geldi, seni seviyorum Garavel 💗💗
Bunun haricinde ne mutlu ki yaz geldi ve arkadaşlarımız da güneye inmeye başladılar. Bu bölgede yaşamanın en keyifli tarafı da bu, pek çok arkadaşımızla görüşmemize imkan tanıyor.
Evin bahçesini değerlendiriyoruz, biraz çiçek biraz sebze ektik. Geçen yıldan beri uğraşıyoruz aslında, toprak geldi, çimler ekildi; bahar aylarında ekmek için küçük bir alan hazırlamıştık. Üstüne de Antalyadaki balkondan gelenler eklendi. Sabahları heyecanla kontrol ediyorum neler çıkmış, neler değişmiş diye. Çok keyifli bir uğraşmış, insanın kendi yetiştirdiğini yemesi de ayrı bir lezzet 😊
Bir de tabi düzen kurma süreci var, bizim adaptasyon yeteneğimiz gittikçe gelişse de yine de biraz zorlandık. Aaa bir baktık kalkma saatleri gecikiyor, koşma günleri atlanıyor falan. Neyse çok da uzatmadan bu durumu, kendimize yaz planı ayarladık ve fena da gitmiyoruz şimdilik. Ben haftalık plan yapıyorum yaklaşık 2 yıldır, ama buna rağmen içimde bir yerde bir tembel var, bazen söz dinletmek gerekiyor. Bakalım bu yaz nasıl geçicek, bu güzel doğanın tadını doyasıya çıkarırız umarım.
